Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Εφτιαξα μαρμελάδα νεράντζι ... θαύμα. Και λικεράκι ετοιμάζεται .....


Τις τελευταίες μέρες από Σόφη έγινα Νεραντζούλα. Εκανα μαρμελάδα και λικέρ νεράντζι. 
Μάζεψα ποσότητες από τα υπέροχα, λαμπερά νεράντζια από τις κατάφορτες νεραντζούλες μου και το καταχάρηκα. Για το πλύσιμό τους δεν στεναχωρήθηκα καθόλου... τα έριξα στη μπανιέρα και τα περιποιήθηκα ένα ένα με το βουρτσάκι....



Ας δούμε λίγα γενικά πράγματα για την ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΝΕΡΑΝΤΖΙ, το ΛΙΚΕΡ αλλά και την νεραντζιά γενικά  :

Η μαρμελάδα νεράντζι είναι πολύ διαφορετική από τις συνηθισμένες ικανοποιεί τα δύσκολα γούστα που δεν θέλουν έναν ακόμα γλυκό πολτό αλλά μια φρουτένια δυνατή μαρμελάδα που να χαρίζει άρωμα στο στόμα και να ξυπνάει τις αισθήσεις.
Δεν είναι εύκολο να βρει κανείς συνταγές για τέτοια μαρμελάδα στην Ελλάδα γιατί οι περισσότεροι προτιμούν τα πιο γλυκά φρούτα και "σνομπάρουν" τα πολύτιμα νεράντζια που έχουν πολλές ευεργετικές ιδιότητες και μάλιστα για παθήσεις όπως ο διαβήτης, ο πονόλαιμος, το άσθμα, τα γαστρεντερολογικά προβλήματα κλπ.
Οι καλύτερες συνταγές που μπορείτε να βρείτε είναι κυρίως αγγλικές ή γαλλικές γιατί η μαρμελάδα αυτή συνηθίζεται πολύ στην κεντρική Ευρώπη όπου τα φρούτα αυτά είναι γνωστά ως "πικρά πορτοκάλια"
Η νεραντζιά γνωστή στην Ελλάδα από την αρχαιότητα, είναι το αρχικό υποκείμενο πάνω στο οποίο εμβολιάζονται πορτοκαλιές, λεμονιές και μανταρινιές και είναι ένα πολύ ανθεκτικό στις ασθένειες δέντρο με μεγάλη διάρκεια ζωής. Τα άνθη και τα φύλλα της αν αποξηρανθούν δίνουν εξαιρετικό αφέψημα για την μείωση του ζαχαρώδη διαβήτη και επίσης δίνουν το περίφημο αιθέριο έλαιο "neroly" το οποίο χρησιμοποιείται στα καλύτερα καλλυντικά και θεωρείται από τα εκλεκτότερα στην αρωματοποιϊα και στην φαρμακευτική.
Είναι μύθος ότι τα νεράντζια δεν ξεπικρίζουν ή χρειάζονται μεγάλη προετοιμασία. Ξεπικρίζουν ωραιότατα και μάλιστα ανάλογα με το πόσο θέλουμε. Εξαρτάται πάντα από μας.

Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΜΟΥ

Υλικά

15 μεγάλα νεράντζια (πλυμμένα καλά με βούρτσα για να φύγουν οι σκόνες από την πορώδη επιφάνειά τους)
600-800 γραμμάρια ζάχαρη λευκή κρυσταλλική (δοκιμάζοντας την ώρα που βράζει)
Χυμός ενός λεμονιού
Λίγο ουίσκυ για άρωμα

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

Αφού πλύνουμε καλά τα νεράντζια τα κόβουμε στα 4 και τα ρίχνουμε σε μεγάλη κατσαρόλα με νερό να βράσουν 10 λεπτά. Σουρώνουμε το νερό και τα αφήνουμε να κρυώσουν μέσα στην κατσαρόλα. Αργότερα, αφού κρυώσουν ξεκαθαρίζουμε τα σποράκια τους και τα βάζουμε σε τούλι γιατί έχουν πολύ πηκτίνη και πήζει ωραία η μαρμελάδα μας.
Κόβουμε τα φρούτα σε πιο μικρά κομμάτια και λίγα λίγα τα πολτοποιούμε στο μπλέντερ (μπορεί να χρειαστεί να βάλουμε λίγο νεράκι σε κάθε δόση για να μη μας κολλάει).
Οταν πολτοποιηθούν όλα τα βάζουμε σε μεγάλη κατσαρόλα μαζί με το τούλι με τα σποράκια να βράσουν. Προσθέτουμε τη ζάχαρη και δοκιμάζουμε. Αν χρειαστεί προσθέτουμε κι άλλη μέχρι να γίνει όσο γλυκό θέλουμε. Προσέχουμε το τούλι να μην κολλήσει κάτω στην κατσαρόλα και καεί (το αφήνω για μερικά λεπτά και το αποσύρω).

 
Προσέχουμε επίσης τον βρασμό γιατί πετάει και μπορεί να μας πασαλείψει και να μας κάψει.
Παρακολουθούμε το βράσιμο της μαρμελάδας συνεχώς και ανακατεύουμε να μην κολλήσει. Οταν αρχίζει να δένει στέκεται στο κουτάλι και όπως περνάμε μέσα την κουτάλα ανοίγει "δρόμο". Οταν πιει όλα τα υγρά της και δέσει καλά είναι έτοιμη. (Δοκιμή με την κουτάλα στην κατσαρόλα).
Ρίχνουμε τον χυμό λεμονιού και ανακατεύουμε καλά.
Η υφή της είναι πορώδης και κρουστή με ωραίο λαμπερό πορτοκαλί χρώμα.
Ρίχνουμε λίγο ουίσκυ και ανακατεύουμε πάλι
Την βάζουμε καυτή σε αποστειρωμένα βάζα, τα κλείνουμε και τα γυρίζουμε ανάποδα.

Η γεύση της γλυκόπικρη ... αλλά με το γιαούρτι απογειώνεται ! Το κάτι άλλο !




ΛΙΚΕΡ ΝΕΡΑΝΤΖΙ
Το μόνο που μπορώ να σας πω προς στιγμήν είναι ότι έτριψα τις φλούδες με καστανή ζάχαρη για να πάρουν μελένια γεύση, τις έριξα σε γυάλα που γέμισα με βότκα και έβαλα τη γυάλα σε σκοτεινό μέρος. Σε κανένα μήνα θα το απολαύσουμε και τότε θα δούμε τι κατάφερα....



Σάββατο 1 Μαρτίου 2014

Καλό γλυκό σας μήνα


Καλό μήνα φιλαράκια μου
Η τρελλή αμυγδαλιά που ανθίζει το χειμώνα κάνει τα δικά της νάζια στον αέρα και του λέει τα μυστικά της....
Από κάτω.... η γιαγιά μου η Κασσιανή γράφει ... γράφει... για τα Κούλουμα που τρώμε τον Πικνίκ.....
Δεν μπορώ να τα βρω με καμμιά τους.
Ούτε με τη γιαγιά μου την Κασσιανή, ούτε με την τρελλή αμυγδαλιά.
Τα ίδια μυαλά έχουν κι οι δυό !!
Αντε να δούμε τι θα βγάλουν με τόσο γράψιμο και τόσο λουλούδι......