Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

Τρελλάθηκες παιδάκι μου κοντομάνικο το Μάρτη;


Βρε αν δε βάλετε Μάρτη στο χέρι σας δεν θα ξεμυτίσετε έξω πρωτομηνιάτικα Μάρτη μήνα, να σας κάψει ο ήλιος να χουμε άλλα βάσανα, ξεφώνιζε η γιαγιά μου η Κασσιανή πρωί πρωί, μόλις μπήκε εκείνος ο τρελλο Μάρτης, πάνω από τα μαξιλάρια μας και μας τραβολογούσε κοιμισμένους ξυπνητούς να μας περάσει στο χέρι το ασπροκόκκινο βραχιόλι πούφτιαχνε κάθε χρόνο με κλωστές από τα ραφτικά της κι αλλοίμονό μας άμα δεν το φοράγαμε. 
Ξεφώνιζε που λέτε πάνω απ' τα κεφάλια μας λες και την είχε πιάσει κόρυζα που δεν ήξερα τι είναι αλλά έτσι λέγανε άμα ξεφώνιζες. Μόλις είχαμε ανοίξει το μάτι μας δύο είχαμε δηλαδή ο καθένας, ο αδελφός μου κι εγώ, αλλά έτσι το λένε οι μεγάλοι κι άντε να βγάλεις άκρη.
Κάθε πρώτη του Μάρτη γινότανε ένα τρελλοκομείο στο σπίτι μας για να βάλουμε το Μάρτη και αν προλαβαίναμε να ξυπνήσουμε και να ξεφύγουμε από τη γιαγιά μου την Κασσιανή μετά μας κυνηγούσε γύρω γύρω από τραπέζια και καρέκλες κι έξω στον κήπο ουρλιάζοντας όπως εμείς άμα παίζαμε Ινδιάνους και καουμπόηδες "σταθείτε βρε μου κόψατε τη χολή σιχαμένα, το Μάρτη σας φορέστε βρε που θα με πεθάνετε" και "παιδιά είσαστ' εσείς ή βάσανα;" και μετά έλεγε κι άλλα κι έτρεχε η μαμά μου να μας γλυτώσει και μια φορά που έτρεχε έφαγε μια τούμπα κι εμείς γελάγαμε και σταθήκαμε για μια στιγμή από το τρέξιμο και τότε μας γράπωσε η γιαγιά μου η Κασσιανή και μας φόρεσε το Μάρτη μας με το ζόρι και λέγαμε από μέσα μας πώς αυτή άμα ήτανε καουμπόης θα τους νίκαγε όλους τους ινδιάνους κι εμείς πάντα ήμασταν ινδιάνοι μέχρι και που μεγαλώσαμε.
Και μια φορά που είχε έρθει και η άλλη μου γιαγιά στο σπίτι μας την πρώτη του Μάρτη μας τραβολογούσανε και οι δυό μαζί να μας βάλουνε τα βραχιόλια κι εμείς δεν θέλαμε αλλά τα βάλαμε γιατί καλά καλά δεν τα βγάζαμε πέρα με τη γιαγιά μου την Κασσιανή άμα ήτανε μόνη της πώς να τις καταφέρναμε και τις δυο μαζί που είχανε κάνει συμμορία γιαγιάδων και μας κυνηγούσανε;
Και καλά εγώ που ήμουνα Ολυμπιακός μου άρεσε το ασπροκόκκινο βραχιολάκι αλλά ο αδελφός μου που ήτανε Παναθηναϊκός πώς να το φορέσει που 'λεγε ότι του γυρίζανε τ' άντερα μόνο που τόβλεπε και ξυνότανε μισή ώρα πριν απλώσει το χέρι του και μετά με έφτυνε και με κλώτσαγε για να βγάλει το άχτι του κι εγώ του τράβαγα τα μαλλιά κι άμα προλάβαινα του τράβαγα και μερικές νυχιές στα μούτρα να μάθει το παλιόπαιδο ο παναθηναϊκάκιας.
Και γινότανε το μάλε βράσε κι όλο ρώταγα ποιο μαλλί βράσανε αλλά δε μου λέγανε οι μεγάλοι μόνο γελάγανε με τις ερωτήσεις μου και πολύ πικραινόμουνα εγώ και τους κράταγα μούτρα. Αλλά ποιός γλύτωσε απ΄τη γιαγιά μου την Κασσιανή πού θα γλύτωνε κι ο αδελφός μου; Κατάφερε το τέρας και του το πέρασε στο χέρι μια χαρά γιατί τον είχε στριμώξει σε μια γωνία και τούκανε κεφαλοκλείδωμα σαν τον Καμπαφλή τον παλαιστή που δείχνανε στην τηλεόραση και άρεσε του μπαμπά μου και μας είχε πρήξει με αυτόν τον Καμπαφλή το βαλκανιονίκη που τραγούδαγε και βλάχικα με μία γκλίτσα και άρεσε και στον κύριο Παττακό που τον δείχνανε κι αυτόν στην τηλεόραση όλο με ένα μυστρί και λέγαμε με τον αδελφό μου πώς αυτός θα ήτανε εργολάβος σαν τον κύριο Μήτσο που έμενε στον αποπάνω δρόμο.

Θανάσης Καμπαφλής

Κι αφού ο Καμπαφλής εεεεε η γιαγιά μου η Κασσιανή κατάφερε και φόρεσε στον αδελφό μου το Μάρτη του μετά ήτανε πολύ ευχαριστημένη και μας είπε την ευχή της νάχουμε και πήγε να μας φτιάξει αυγά που τα σιχαινόμαστε γιατί τα έκανε μελάτα κι εμείς τις λέγαμε σφιχτά κι αυτή το βιολί της όπως μουρμούραγε μια μέρα η Μαριέτα κι έμαθα αυτή τη λέξη "το βιολί της" και της είπα τι λες βρε Μαριέτα η γιαγιά μου δεν παίζει βιολί κι αυτή μου είπε κούνια που με κούναγε αλλά εμένα δεν με κούναγε καμμία κούνια και θύμωσα και με τη Μαριέτα και είπα είσαστε όλοι τρελλοί σ' αυτό σπίτι και έβαλα τα κλάματα και με πήρε η μαμά μου στην αγκαλιά της και πολύ μου άρεσε γιατί από τη πολλή γκρίνια μου είχε έρθει νύστα.



Η γιαγιά μου η Κασσιανή σηκωνότανε κάθε μέρα από τις πέντε το πρωί και έκανε πρώτα πρώτα την προσευχή της μισή ώρα και δεν ήθελε να της μιλάει κανείς και ποιος να της μιλήσει αφού όλοι κοιμόμαστε, μετά πλενότανε άλλη μισή ώρα γιατί είχε μια μανία με τα νερά και τα σαπούνια και μοσχοβόλαγε σαν αρωματική γόμα απ'αυτές τις ωραίες ροζ που μας είχε φέρει η νονά μας και μυρίζανε φραουλίτσα, μετά έψηνε καφέ στο δικό της μπρίκι που άμα της το πειράζαμε θύμωνε στ' αλήθεια, μετά ξυπνούσε τη Μαριέτα να πιούνε μαζί τον καφέ και μετά άρχιζε να βασανίζει εμάς με αυγά και γάλατα και μαρμελάδες και βούτυρα που έπρεπε να τα φάμε και να τα πιούμε όλα μέχρι να σκάσουμε αλλιώς δεν ησύχαζε. Κι όλο της λέγαμε ότι θέλουμε να κάνουμ' εμετό για να γλυτώσουμε το τάισμα αλλά δεν μας πίστευε και τα τρώγαμε όλα υποχρεωτικά γιατί ο μπαμπάς μου είχε φύγει για το γραφείο και δεν ήταν εκεί να μας σώσει από τα νύχια της και η μάνα μου συμφωνούσε με το τέρας τη γιαγιά μου την Κασσιανή στο ζήτημα του πρωϊνού. Μετά καταλάβαμε ότι αυτές οι δύο συμφωνούσανε άμα θέλανε και δεν συμφωνούσανε άμα δεν θέλανε αλλά πάντως στο τάισμα συμφωνούσανε.

Μια φορά λοιπόν που ξημέρωσε ο Μάρτης η γιαγιά μου η Κασσιανή αφού μας φόρεσε στο χέρι τα κλωστοβράχιολα τραβολογώντας μας όπως συνήθως μας άφησε να κοιμηθούμε ακόμα μια ώρα και μετά όλο χαρά μας σήκωσε μας έπλυνε και μας έντυσε μόνη της λες και είμαστε κουλοί και οι δυο κι εμείς φωνάζαμε άσε μας καλέ και τέτοια, μας τάισε αυγά χτυπητά που ήτανε ένα μπλιαχ αλλά τα τρώγαμε γιατί αλλιώς θα μας έτρωγε από τη γκρίνια και μας έδωσε εντολή να κατέβουμε στον κήπο γιατί ήτανε Κυριακή και είχε αρχίσει η Ανοιξη. Κι εγώ έβαλα τη Μαριέτα να μου κατεβάσει το καλό μου κοντομάνικο ροζ πουκάμισο και τότε έγινε η μάχη του Δράμαλη που έλεγε η δασκάλα μας στα Δερβενάκια και μας άκουσε όλη η γειτονιά εγώ να ουρλιάζω με το κοντομάνικο αγκαλιά και η γιαγιά μου η Κασσιανή να σταυροκοπιέται "ήμαρτον Κύριε και τέτοια θα με σκάσει αυτό το παιδί και τρελλάθηκες παιδάκι μου κοντομάνικο Μάρτη μήνα, είναι χειμώνας ακόμα". Τότε πήρα φόρα και της είπα "εσύ καλέ δε λες ότι σήμερα αρχίζει η άνοιξη και να ο ήλιος λάμπει και κάτι κότες της απέναντι κακαρίζουνε διότι είναι άνοιξη και θα βάλω κοντομάνικο να σκάσεις εσύ παλιογιαγιά", έτσι της είπα και το φόρεσα. Και μετά αυτή με κυνηγούσε να βάλω από πάνω μια ζακέτα άσπρη αλλά εγώ ήξερα ότι ήτανε άνοιξη. 

Η Ανοιξη άρχιζε πάντα με εντολή της γιαγιάς μου της Κασσιανής την πρώτη Μαρτίου χιόνιζε δε χιόνιζε και εμείς έπρεπε να φοράμε και το Μάρτη στο χέρι να μη μας κάψει ο ήλιος και να βγούμε στον κήπο να εορτάσουμε την άνοιξη έβρεχε δεν έβρεχε. Ευτυχώς όμως εκείνη τη χρονιά δεν έβρεχε και ο Μάρτης μπήκε με ήλιο κι εγώ έβαλα το κοντομάνικο και η γιαγιά μου η Κασσιανή έβαλε διπλό χάπι για την πίεση στο στόμα της από τη στεναχώρια της μην κρυώσω.
Μια φορά όμως που μας πήγε στην εκκλησία Μάρτη μήνα να μας μεταλάβει με τα βραχιολάκια μας φορεμένα της είπε ο παπά Ηλίας που ήτανε φίλος της "Κασσιανή τι ανοησίες είναι αυτές που φοράς στα παιδιά, αυτά είναι σολωμονική" και εμείς δεν καταλάβαμε τίποτα αλλά η γιαγιά μου η Κασσιανή θύμωσε με τον παπά και του είπε εσύ να κοιτάς τη δουλειά σου και κόψανε διπλωματικές σχέσεις όπως έλεγε ο μπαμπάς μου μέχρι που πέθανε ο θείος Ευλάμπιος και ξαναμιλήσανε οι δυό τους κανονικά και αρχίσανε πάλι τα σούρτα φέρτα με τον παπά Ηλία και την γυναίκα του που τη λέγανε η παπαδιά και δεν είχε άλλο όνομα και όλες τις παπαδιές έτσι φαίνεται τις βαφτίζανε.
Τέλος πάντων εκείνη την Κυριακή που ήτανε και πρώτη του Μάρτη και είμαστε στον κήπο να εορτάσουμε την άνοιξη μαζί με κάτι πολύ ωραίες κάμπιες πράσινες που είχανε έρθει στο πεύκο μας, ήρθανε και τα ξαδέλφια μας η Ρηνούλα και ο Κατρουλής, που αυτοί και που μεγαλώσανε έτσι τους φωνάζαμε, μαζί με τους γονείς τους να εορτάσουν την άνοιξη στο σπίτι μας με τα γνωστά τραπεζώματα της γιαγιάς Κασσιανής, όπου οι μεγάλοι τρώγανε μέχρι σκασμού και μετά πίνανε σόδες να χωνέψουνε κι εμείς τρέχαμε μέσα στο σπίτι και στα μπαλκόνια και μαλλιοτραβιόμαστε και κλωτσιόμαστε με την ησυχία μας μέχρι που ερχότανε η ώρα και χωνόμαστε όλοι μαζί σε ένα αυτοκίνητο και πηγαίναμε οικογενειακώς στου Βάρσου για παγωτό και γιαούρτι. Εκείνη όμως την Κυριακή θα παίζαμε, θα τρώγαμε και μετά εγώ έπρεπε να πάω στο πάρτυ της Ελενας της συμμαθήτριάς μου που είχανε πάρει καινούργιο σπίτι στο Λυκαβηττό και θα πηγαίναμε εκειπέρα.


Η Ρηνούλα και ο Κατρουλής, δηλαδή ο Παναγιώτης ο αδελφός της, φοράγανε κι αυτοί Μάρτη που τους έφτιαχνε η μάνα τους και έτσι άφοβα κατεβήκανε μαζί μας στον κήπο που είχε ωραίο ήλιο να βασανίσουμε τη κακάσχημη χελώνα που είχαμε βρει σ' ένα οικόπεδο και να παίξουμε με τις ωραίες πράσινες κάμπιες που είχανε έρθει στο πεύκο μας.
Τι ωραία παιχνίδια παίξαμε εκείνη την ημέρα! Πρώτα ρίξαμε μπόλικο νερό σ' ένα κουβά βουλιάξαμε μέσα τη χελώνα και της βάλαμε και μια πέτρα από πάνω να σκάσει γιατί ήτανε κακάσχημη όπως είπαμε και δεν τη χωνεύαμε καθόλου και μετά θέλαμε να βάλουμε τις κάμπιες να κάνουν γυμναστική γιατί πηγαίνανε η μία πίσω από την άλλη σε μια μακρυά σειρά και θέλαμε να τις κάνουμε τριάδες όπως κάναμε στο σχολείο.
Πέσαμε και οι τέσσερεις με τα μούτρα σ' αυτή τη δουλειά. Παίρναμε απαλά απαλά τις πράσινες κάμπιες τις χαϊδεύαμε λίγο που ήτανε τόσο μαλακούλες και σε λίγο τις είχαμε βάλει όλες σε τριάδες. Ητανε πάρα πολύ ωραίες αυτές έτσι σε τριάδες και σε λίγο θα κάνανε και παρέλαση και εμείς είχαμε γίνει σύσκατοι γιατί κυλιόμαστε κάτω επειδή οι κάμπιες ήταν λίγο απείθαρχες, μια ωραία λέξη που έλεγε ο θείος Αριστοτέλης για τις κόρες του, και δεν μας ακούγανε καθόλου κι έπρεπε να τις ζουλάμε και να τις βάζουμε σε τάξη. Μετά όμως αρχίσαμε σιγά σιγά να ξυνόμαστε όλοι γιατί μας τρώγανε τα μούτρα μας, οι πλάτες μας, τα πόδια μας, τα χέρια μας και βγάζαμε φουσκάλες όσο ξυνόμαστε και πονούσαμε παντού μέχρι μέσα στα μαλλιά μου πονούσα εγώ.
Ο Κατρουλής είχε γίνει σαν ινδιάνος ερυθρόδερμος και ο αδελφός μου το ίδιο και η Ρηνούλα ινδιάνα κι αυτή κι εμένα πονούσανε όλα μου και ξυνόμουνα και ήθελα τη μαμά μου. Μετά κοιταζόμαστε μεταξύ μας που είχαμε γίνει κόκκινοι σαν Ινδιάνοι και όλο ξυνόμαστε και αρχίσαμε να κλαίμε όλοι μαζί μέχρι που μας πήρε χαμπάρι η Μαριέτα μας και ειδοποίησε τη μάνα μου και τη γιαγιά μου την Κασσιανή που αρχίσανε να ξεφωνίζουνε μόλις μας είδανε και λέγανε Χριστός και Παναγιά και άλλα τέτοια κι εγώ πήρα το λάστιχο και βρεχόμουνα γιατί με έκαιγε το πετσί μου όπου είχα και δεν είχα.

Μετά ήρθανε όλοι οι μεγάλοι στον κήπο και μας πήρανε μέσα σηκωτούς και τηλεφωνήσανε στο γιατρό τον κύριο Μπαχώμη που έπαιρνε την πίεση της γιαγιάς μου της Κασσιανής και ερχότανε στο σπίτι άμα είχαμε τα λαιμά μας. Ο κύριος Μπαχώμης ήτανε αυτός ο γιατρός που με φώναζε ποντικομαμή και με πιάνανε τα νεύρα μου και δεν τον χώνευα και μόλις μας είδε όλους έτσι έβαλε τα γέλια και είπε μία δύσκολη λέξη "αναφυλαξία" και εγώ ρώτησα πώς την πάθαμε αυτή αφού φοράγαμε Μάρτη στο χέρι και τίποτα δεν μας έπιανε αλλά ο κύριος Μπαχώμης ο αχώνευτος γέλασε πάλι και είπε να μας κάνουν όλους μπάνιο αμέσως, να μας βάλουν στο κρεββάτι να φάμε "ελαφρά" και να μη βγούμε καθόλου στον ήλιο και ότι τέτοια εποχή έχει κάμπιες που φέρνουν αναφυλαξίες στα παιδιά. 
Κανένας μας όμως δεν μαρτύρησε στον κύριο Μπαχώμη ότι εμείς είχαμε βάλει σε τριάδες τις κάμπιες και τι αναφυλαξίες να φέρνουν αυτές που είχαν μια τόσο ωραία γούνινη επιδερμίδα που μας άρεσε και τις χαϊδεύαμε τόση ώρα. Καταλάβαμε ότι αυτός δεν χώνευε τις κάμπιες και μάλλον θα ήτανε φίλος της κακάσχημης χελώνας και μετά λέγαμε σιγά μην είναι γιατρός αυτός, τίποτα δεν ξέρει.
Αλλά η γιαγιά μου η Κασσιανή άλλο που δεν ήθελε κι έκανε ότι είπε αυτός ο αχώνευτος γιατρός Μπαχώμης που να μπαχωμιάσει έλεγα μέσα μου. Μας έχωσε και τους τέσσερεις στο μπάνιο μαζί με τη Μαριέττα και μας πλύνανε καλά καλά, για τα μανταλάκια μας κάνανε που έλεγε και η Μαριέτα. Μετά μας βάλαμε καθαρά πυτζαμάκια και μας χώσανε στο κρεββάτι, μας πασπαλίσανε με φισάν κι αρχίσαμε να φοβόμαστε ότι θα μας τηγανίσουνε γιατί έτσι κάνουνε τα ψάρια τηγανητά αλλά μετά σκέφτηκα ότι στα ψάρια βάζουνε αλεύρι γιατί το είχα δει στην κουζίνα και ησύχασα ότι δεν θα μας τηγανίσουνε και με πήρε ο ύπνος με το φισάν στη μούρη. Στο πάρτυ της συμμαθήτριάς μου της Ελενας δεν πήγα βέβαια γιατί είχα πάθεια αυτή την αναφυλαξία που χαϊδευα τις κάμπιες μαζί με τα άλλα βλαμμένα και δεν με άφηνε αυτός ο στριμμένος γιατρός Μπαχώμης και καλά έκανα που δεν τον χώνευα. 
Ετσι περάσαμε αυτή την ωραία Κυριακή που μας κάνανε φιδέ για μεσημεριανό και μας κρεββατώσανε άδικα αλλά η ζωή είναι τόσο άδικη που ο ήλιος σε καίει και με το Μάρτη στο χέρι και σε πιάνει αναφυλαξία από τις υπέροχες πράσινες βελούδινες κάμπιες. 

Μην το πείτε πουθενά αλλά κάθε χρόνο φοράμε Μάρτη στο χέρι ο αδελφός μου κι εγώ κι ας λένε μερικοί μερικοί ότι αυτά είναι βλακείες. Πάντως και την άλλη χρονιά πάθαμε αναφυλαξία από τις κάμπιες και κάθε χρονιά παθαίναμε γιατί μυαλό δε βάζαμε και θέλαμε να πνίγουμε τη χελώνα που δεν πνιγότανε με τίποτα η απαίσια και να χαϊδεύουμε τις υπέροχες πράσινες κάμπιες του πεύκου που ήτανε φιλενάδες μας....

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ !!!!!!!!


20 σχόλια:

  1. Καλό μήνα! ✿◕ ‿ ◕✿

    Πάλι με ταξίδεψες μοναδικά σ' εκείνο το υπέροχο "χθες" που, πολλοί λένε ότι έχουμε εξιδανικεύσει -ίσως να είναι κι έτσι, όμως και μόνο το γεγονός ότι κάπου εκεί έχουν φωλιάσει τα παιδικά μας χρόνια, δεν είναι αρκετό για να 'ναι πράγματι ιδανικό;

    Κι εγώ φορούσα πάντα τον "Μάρτη" μου! Δεν υπήρχε περίπτωση τέτοια μέρα να μην στολίσω το χεράκι μου με το "βραχιολάκι" μου!

    Όσο για τις ελεεινές κάμπιες... κάπως έτσι ήταν κι η δική μου... γνωριμία μαζί τους! Κι ακόμη, κάπως έτσι συμβαίνει αφού με περιτριγυρίζουν πεύκα -το ίδιο και με τη γύρη, που θα μας έρθει λίγο μετά!

    Φιλάκια πολλά στη γιαγιά Κασσιανή και την εγγονή της!!! ❀~✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχχχ τί θα κάνω με σένα Σόφη μου!!! Πάντα κολλάω και δεν ξεκολλάω από τα υπέροχα κείμενά σου... τα διαβάζω, τα ξαναδιαβάζω και δεν τα χορταίνω!!! Δεν τα κάνεις βιβλίο να το έχω εδώ;;;;; Υπέροχη ανάρτηση...γέλασα, θυμήθηκα, ταξίδεψα, απόλαυσα...
    Το Μαρτοβράχιολο μας το έβαζε κι εμάς η γιαγιά αλλά πέρυσι που η γιαγιά και μαμά προσπάθησε να το βάλει στην εγγονή της και ανιψιά μου Ιωάννα της έκοψε τη φόρα... χαχαχα
    ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ και πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απλά σε λάτρεψα! Τι τέλεια περιγραφή! Γιατί βρε δεν ήθελες να βάλεις τον "Μάρτη" σου; Να σε κάψει ο ήλιος, να έχουμε άλλα;
    Εγώ στα δικά μου φόρεσα "Μάρτη", αλλά δεν μου αντιστάθηκαν! Τους άρεσε!

    Καλό μήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καλο μηνα στο πιο γλυκο νεο μπλγοκπου εχω ανακαλυψει
    καλα αυτό δεν ήταν αναρτηση ηταν το μπεν χουρ
    πολυ το χαρηκα
    και ναι εβαλα μαρτη σημερα αυτοσχεδιο κοκκινο
    γιατι και μενα η γιαγια μου η ουρανια μου το φτιάχνε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπημένοι μου φίλοι απαντάω σε όλους μαζί γιατί το ρημαδολάπτοπ μου κάτι έκανε και δεν μπορώ να απαντήσω ατομικά ...
    Λοιπόν ..με τη σειρά των μηνυμάτων :
    1. Ιωάννα μου σ΄ευχαριστώ πολύ πολύ και χαίρομαι αφάνταστα που σε ταξίδεψα νοσταλγικά όπως λές....χμ ! αυτός ήταν ο σκοπός μου χε χε
    Οταν εσύ γράφεις τις ιστορίες σου εγώ τι νομίζεις ότι κάνω; παίρνω τα βουνά και τις θάλασσες !!!
    Πολλά γλυκά φιλάκια

    2.Κικίτσα μου τρελλαίνομαιπου κολλάς στα κείμενα κάπως ...έτσι κολλάω κι εγώ στις συνταγές σου και στα γλυκούλια διάφορα τζερτζελεδάκια του μπλόγκ σου !!
    Bisous !!!

    3. Φίλη μου καλώς ήρθες στο μαγικό κόσμο της γιαγιάς Κασσιανής...όχι μωρέ δεν τον ήθελα το Μάρτη γιατί ήμουνα αντί από μικρή κι ανάποδη..τώρα έστρωσα χαχα
    Φιλάκια

    4. Υιέ μου υιέ μου αγαπητέ...
    Ευχαριστώ για το "πιο γλυκό" που λες για το μπλογκάκι μου και σε φιλώ πολύ.
    Είδες τελικά όλες οι γιαγιάδες ίδιες είναι...απίστευτες !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σόφη μου με την υπέροχη γιαγιά σου που μας ταξιδεύεις κάθε φορά στο παρελθόν και τις όμορφες, ξεχωριστές στιγμές που έζησες κοντά της.
    Θυμήθηκα την δικιά μου γιαγιά που μας κυνηγούσε για τον Μάρτη, και μετά την μαμά μου να φτιάχνουμε πολύχρωμα και πολύπλοκα βραχιολάκια με ένα σωρό κλωστές. Με συγκίνησες λιγάκι. Αλλά γέλασα πολύ!! Έχεις μοναδικό τρόπο να τα περιγράφεις.

    Καλό μήνα να έχουμε χωρίς αναφυλαξίες και κάθε είδους ασθένειες! Σε φιλώ γλυκά και μυρωδάτα, μιας και μύρισε άνοιξη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αχχχχχχχχχ τη λατρευω αυτή τη γιαγιά,τι όμορφα που τα έγραψες,κάθε ανάρτηση μας πάει και μας σε δικες μας καμπιες ,χελώνες και μάρτηδες,σε φιλώ γλυκά ,καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μελοκάνελλό μου
    Ολες οι γιαγιάδες ήταν και είναι μοναδικές και ξεχωριστές πράγματι !!
    Καλό μας μήνα ανοιξιάτικο
    Φιλιά κι από μένα
    Σόφη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Neli μου
    Σ΄ευχαριστώ και σε φιλώ
    Καλόοοο μήναααα
    Σόφη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολύ διασκεδαστική ανάρτηση! Χάρηκα που σε βρήκα, καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Evie μου καλώς ήρθες
    Σ'ευχαριστώ
    Καλό μήνα !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τι όμορφες αναμνήσεις από τα παιδικά σου χρόνια!!! Μας ταξίδεψες!!! Πολύ μου αρέσει το έθιμο να φοράμε Μάρτη... για να μη μαυρίσουμε, μας έλεγαν!!! :)
    Κι εγώ έπαιζα με τα ζωύφια...χαχαχα... αλλά γιατί βρε να την πνίξετε τη χελώνα???
    Καλό μήνα Σόφη μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φωτεινή μου
    Η χελώνα ήταν κακιά μας είχε κάνει πολλά...
    Καλό μήνααα
    Φιλιά
    Σόφη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. χαχχαχαχαχα...........!!!!!!!!!!!!! συναρπαστικη οπως παντα...........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. I can't tell you how fast you will see results because it depends on how much you want to get rid of acne. As a word of caution you should also never try to manually remove the warts yourself, as that can lead to the virus spreading. Make certain that the information you get is genuine in order that you can effectively do away with your warts.

    Look at my site ... remove skin tags

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. When covering the area, it should be enough to use a regular bandage.
    Cholera is an acute infection of the small intestine, and it can be life-threatening.
    The essence of natural mole removal is the use of herb
    and folk remedies.

    Here is my webpage; how To get rid of acne

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Occasionally laser surgery will be used in order
    to deal with the problem. Cholera is an acute infection
    of the small intestine, and it can be life-threatening.
    There are a wide range of self tanners to choose from at department stores, but
    why not treat yourself to a spray tan at your
    nearest tanning salon.

    Also visit my web page; Scar removal

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. πραγματικα με ταξιδεψες. μου αρεσει να σε διαβαζω τελικα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Νομίζω ότι το διάβασα λίγο αργά, αλλά μου άρεσε !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλώς ήρθατε !