Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

ΧριστουγεννοΠρωτοχρονιές και Θεοφάνιση

Μέρος Α΄

Οι ΧριστουγεννοΠρωτοχρονιές και η Θεοφάνιση είναι η πιο ωραία εποχή του έτους κατά την οποία πρώτα είναι τα Χριστούγεννα όπου γεννήθηκε ο Χριστούλης δηλαδή τότε έχει τα γενέθλιά του και μετά λίγες μέρες έρχεται και η Πρωτοχρονιά που τότε έρχεται ο Αγιος Βασίλης και μας φέρνει δώρα τη νύχτα αλλά δεν τον βλέπουμε ποτέ και γιορτάζει και η μαμά μου και γίνεται γλέντι τρικούβερτο στο σπίτι μας και στο τέλος έρχεται και η Θεοφάνιση όπου εκεί πέρα τα μπερδεύω τελείως γιατί είναι τα βαφτίσια του Χριστούλη και ο Θεός στέλνει ένα περιστέρι από πάνω από το Χριστούλη αλλά μετά πάμε σχολείο και δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η Θεοφάνιση.
Τα Χριστούγεννα εμείς στο σπίτι μας φτιάχνουμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο με τον μπαμπά μας που ανεβαίνει στο πατάρι και κατεβάζει εκατό σακούλες και κουτιά και την μεγάλη κουτάρα που έχουμε μέσα το δέντρο και τις μπάλες και τα στολίδια και η γιαγιά μου η Κασσιανή φωνάζει πρόσεχε παιδί μου μη σφηνώσεις εκειμέσα και αυτός της λέει σώπα καλέ μητέρα που θα σφηνώσω και στεκόμαστε όλοι από κάτω να πιάσουμε τα κουτιά και τις σακκούλες και ο παππούς μου ο Δημητράκης περιμένει να πιάσει την κουτάρα με το δέντρο και την πάει στο σαλόνι που εκειπέρα η Μαριέτα μας έχει στρώσει ένα καθαρό σεντόνι για να μην πέσουνε τρίματα στο χαλί λέει αλλά εγώ ξέρω ότι τρίματα κάνουνε μόνο τα ψωμιά και μια φορά που της είπα βρε χαζή το δέντρο δεν είναι ψωμί να κάνει τρίμματα μου είπε έχε χάρη κακομοίρα μου που είναι γιορτάδες μέρες αλλιώς θα σου λεγα εγώ ποια είναι η χαζή. 
Μετά κατεβαίνει και ο μπαμπάς μας από το πατάρι και αρχίζει να ξετυλίγει το δέντρο και η Μαριέττα μας μουρμουράει άντε πάλι κάθε χρόνο με τις αηδίες ίσα για νάχουμε να καθαρίζουμε και το παλιόδεντρο γιατί μάλλον της Μαριέττας μας δεν της αρέσουνε τα χριστουγεννιάτικα δέντρα αλλά τέλος πάντων δεν της δίνουμε σημασία και όλοι οι άλλοι κάνουμε αααααααα και ωωωωωω και η μαμά μου βάζει την Αγια Νύχτα και το Μικρό Τυμπανιστή στο πικάπ και μόλις τελείωσουνε τα ξαναβάζει και όλοι μαζί τραγουδάμε και είμαστε πολύ χαρούμενοι και κρεμάμε τις μπάλλες στο δέντρο. Μετά ο μπαμπάς μου ανεβαίνει σε μία σκάλα και βάζει το αστέρι πάνω στην κορφή του δέντρου και κρεμάει χρυσή βροχή κι εμείς κρατάμε τη σκάλα από κάτω να μην πέσει και γκρεμοτσακιστεί και η μαμά μας τότε τραγουδάει το Adeste Fideles και η Μαριέττα μας λέει αντέστε να τελειώνουμε πια και καμμιά φορά ο μπαμπάς μου χαζεύει πάνω στη σκάλα τη μαμά μου που τραγουδάει και μετά ο μπαμπάς μου κατεβαίνει από τη σκάλα και πίνουνε με τη μαμά μου και τη γιαγιά μου την Κασσιανή και τον παππού μου τον Δημητράκη ένα ποτό που το λένε κουαντρώ κι εμείς πίνουμε πορτοκαλάδα και τα λαμπάκια του δέντρου αναβοσβήνουνε και είναι πάρα πολύ ωραία και όλοι καθόμαστε στον καναπέ και οι μεγάλοι λένε και του χρόνου κι εμάς μας παίρνει συνήθως ο ύπνος γιατί είναι πάρα πολύ ωραία που γεννήθηκε ο Χριστούλης και ήτανε τόσο γλυκό μωράκι και μας έφερε τόσο ωραίες γιορτές και καμμιά φορά με παίρνουνε τα κλάμματα από την πολλή ομορφιά και λένε όλοι τι ευαίσθητο που είναι το πουλάκι μου.


Επίσης κοντά στα Χριστούγεννα κάτι κουμπάροι του παππού μας του Δημητράκη που δεν τους έχουμε δει ποτέ αλλά είναι πάρα πολύ καλοί άνθρωποι μας στέλνουν στο σπίτι μια τεράστια γαλοπούλα ζωντανή από το χωριό για να τη φάμε τα Χριστούγεννα και γι' αυτό εμείς οι μικροί τους λέμε γαλοπουλοκουμπάρους. Αμα έρχεται αυτή η γαλοπούλα από το χωριό με το ΚΤΕΛ τρέχουνε ο παππούς μου ο Δημητράκης με τον μπαμπά μου να την πάρουνε και τη βάζουνε σε μια αποθηκούλα στον κήπο και την ταϊζουμε με καλαμπόκι κι αυτή κάνει γλου γλου γλου όλη μέρα και ενοχλείται η κυρία Κοκό από δίπλα μας και λέει στη μαμά μου αμάν βρε Βασούλα μου τι πράγμα είν' αυτό με τη γαλοπούλα και η μαμά μου όλο λέει ότι την κάνουνε ρεζίλι με τη γαλοπούλα στην αυλή αλλά μετά μια μέρα η γαλοπούλα σφάζεται μάλλον από μοναχή της γιατί δεν είδαμε ποτέ κανέναν να τη σφάζει και μετά η γιαγιά μου η Κασσιανή βράζει πάρα πολύ νερό σε ένα καζάνι στην αυλή και λέει της Μαριέττας να ξεπουπουλιάσει το πουλί και η Μαριέττα μας που πάντα ακούει τη γιαγιά μου την Κασσιανή λέει μάλιστα  κυρία ανάθεμα την τύχη μου με το βρωμοπούλι κάθε χρόνο.
Επίσης τα Χριστούγεννα στο σπίτι μας η γιαγιά μου η Κασσιανή και η Μαριέττα μας φτιάχνουν πάρα πολύ ωραία φαγητά και γλυκά λαχανοντολμάδες αυγολέμονο και χοιρινό ρολό με πατάτες και σπανακόπιτα και σούπα και άλλα και δίπλες και μπακλαβά και μετά πέφτουν ξερές από την κούραση και λένε αχ και του χρόνου με υγεία να είμαστε καλά να ξαναφτιάξουμε και άμα τις βλέπουμε αυτές έτσι εγώ και ο αδελφός μου λέμε ότι αυτές είναι ντιπ βλαμμένες αφού τους αρέσει να πέφτουν ξερές από την κούραση. Ομως μετά το σπίτι μας μυρίζει πάρα πολύ ωραία και είναι σαν τον φούρνο της κυρίας Ανθής στην πλατεία κάτω στο Φάρο εκειπέρα που έγινε μετά ο Αλφαβήτα κι εγώ ρώταγα γιατί δεν τον λένε Αλφοβήτο αφού είναι αγόρι αλλά δεν μου απαντάει κανείς. Ετσι ωραία μυρίζει κι αυτός ο φούρνος της κυρίας Ανθής και λέμε με τον αδελφό μου άμα μεγαλώσουμε να ανοίξουμε δικό μας φούρνο και όταν τ' ακούει αυτά η γιαγιά μου η Κασσιανή  πολύ συγχίζεται και λέει κρίμα κρίμα τα λεφτά που ξοδεύουμε στις δασκάλες και στα σχολείο ακούς να θέλουν τα παλιόπαιδα να γίνουν φουρναραίοι.




Αααααααααα ξέχασα να σας πω ότι όλες τις μέρες πριν από τα Χριστούγεννα η γιαγιά μας η Κασσιανή φτιάχνει και κουραμπιέδες με ανθόνερο και άχνη ζάχαρη κι εμείς κλέβουμε την άχνη και τη φυσάμε ο ένας στα μούτρα του άλλου με τον αδερφό μου και γινόμαστε κάτασπροι και μετά μας χώνουνε στο λουτρό και μας τρίβει γερά η Μαριέττα μας γιατί κολλάμε σα γραμματόσημα όπως λέει η γιαγιά μου η Κασσιανή που κάθεται στην πόρτα να μας χώσει στα μπουρνούζια να μην κρυώσουμε. Μετά η γιαγιά μου η Κασσιανή κάνει και μελομακάρονα που όμως δεν είναι μακαρόνια με μέλι αλλά κάτι καφέ γλυκά με μέλι και καρύδι τριμμένο από πάνω πολύ ωραία και τα βάζουμε στο σαλόνι με πιατέλες που τις βγάζουνε μόνο τις ΧριστούγεννοΠρωτοχρονιές και ο παππούς μου ο Δημητράκης μας λέει προσέξτε καλά εσείς οι μικροί καλλικάντζαροι να μη φάτε τα μελομακάρονα κι εμείς γελάμε πάρα πολύ και τη νύχτα ξυπνάμε και πάμε ξυπόλυτοι στο σαλόνι και κοιτάμε τα γλυκά που είναι σαν βουναλάκια αλλά δεν τα τρώμε γιατί είναι για τους ξένους κι εμείς τρώμε αυτά που είναι στην κουζίνα. 
Οταν τελειώσουνε τα γλυκά πάμε όλοι οικογενειακώς κάτω στην Αθήνα στου Δραγώνα και στο Ατενέ και στο Λαμπρόπουλο και μας παίρνουνε πολύ ωραία ρούχα και παπούτσια από του Μούγερ και η μαμά μου πάει κομμωτήριο στον κύριο Αγγελο που όλο της λέει κεφαλή της θεάς υγείας είναι το κεφάλι σας σερ μαντάμ γιατί η μαμά μου είναι πάρα πολύ όμορφη και ο κύριος Αγγελος είναι πάρα πολύ καλός κύριος και με κουρεύει και μένα τρεις φορές το χρόνο και μου χαμογελάει γλυκά και λέει στη μαμά μου τι θα γίνει αυτό όταν μεγαλώσει να σας ζήσει εξυπνότατο είναι και μου δίνει κάτι ροζ στρογγυλές καραμέλες από το Παρίσι και πολύ τον αγαπάω γιατί μια φορά που του είπα πότε θα φέρετε τα παιδάκια σας να παίξουμε αυτός γέλασε και είπε δεν έχω παιδάκια καλό μου παιδί κι εγώ τον λυπήθηκα πάρα πολύ και του έδωσα ένα μεγάλο φιλί κι αυτός συγκινήθηκε και μου είπε καλό μου παιδί πάντα να σκορπάς γύρω σου τη χαρά κι από τότε τον αγάπησα πιο πολύ και όταν τον έβλεπα μου έλεγε ματμαζέλ το φιλί μου παρακαλώ κι εγώ του το δινα.
Οταν τελειώσουμε πια κι από τον κύριο Αγγελο την άλλη μέρα έχουνε πάντα γιορτή στο Χίλτον για τα παιδάκια αυτωνών που δουλεύουνε μαζί με το μπαμπά μας την κάνουνε στην αίθουσα Τερψιχόρη και μοιράζουνε πολλά δώρα και κάθε χρόνο παίρνω μια πολύ ωραία κούκλα εγώ και ο αδερφός μου παίρνει ένα αυτοκίνητο και μετά πάμε με το αυτοκίνητο να περάσουμε από την Πανεπιστημίου και τη Σταδίου και το Σύνταγμα να δούμε την Αθήνα που είναι φωτισμένη τη νύχτα και η μαμά μου λέει ότι είναι μαγεία.




Ενα πράμα που μας αρέσει πάρα πολύ τα Χριστούγεννα είναι που βάζουμε τα καινούργια καλά μας ρούχα και πάμε τη νύχτα στην εκκλησία και όλοι οι γείτονές μας πάνε και χαιρετιόμαστε όλοι μαζί και είναι πολύ ωραία και ζεστά εκεί μέσα και λένε ωραίους ύμνους και τις περισσότερες φορές μας παίρνει ο ύπνος στις καρέκλες μας και εμένα μου φαίνεται ότι αυτό το κάνουμε για να πούμε Χάππυ Μπέρθντεϋ στο Χριστούλη που έχει τα γενέθλιά του αλλά όταν το είπα στη δασκάλα μου αυτηνής δεν της άρεσε αυτή η ιδέα αλλά πάλι δεν έβρισκε και λάθος και μου είπε ότι άμα μεγαλώσω θα καταλάβω ότι ο Χριστούλης είναι Θεός και δεν έχει γενέθλια όπως τα παιδάκια. Αλλά αφού ο Χριστούλης γεννήθηκε όπως όλα τα μωράκια και ήταν πολύ μικρούλης στη φάτνη όπως έχω δει σε κάτι πολύ ωραίες εικόνες με τη φάτνη που έχει και άλογα και αγελάδες και γαϊδουράκια γιατί την άλλη χρονιά που έγινε ενός χρονού να μην έχει γενέθλια και κάθε χρόνο να μη γιορτάζουμε εμείς που τον αγαπάμε τα γενέθλιά του; Αυτή η απορία μου έμεινε γιατί κανένας δεν ήξερε να μου απαντήσει και όταν την έλεγα στους μεγάλους όλοι χαμογελούσανε και μου χαϊδεύανε τα μαλλιά.



  
Οπως είπαμε είναι πολύ ωραία τα Χριστούγεννα στο σπίτι μας και μου αρέσει πολύ που έρχονται όλοι οι συγγενείς μας και ο αδελφός της γιαγιάς μου της Κασσιανής ο δήμαρχος, και ο θείος Αριστοτέλης με τη θεία Μαρίκα και ο θείος Γιωργίκος με τη θεία Αμαλία και η θεία Δώρα με το θείο Μπάμπη και η εξαδέλφη Ελενίτσα και ο ξάδελφός μας ο Κατρουλής με την αδελφή του και κάτι άλλοι με τα παιδιά τους γιατί η γιαγιά μου η Κασσιανή έχει μια μανία και θέλει να μαζεύονται όλοι στο σπίτι μας και γίνεται ένα τρελλοκομείο τέτοιες μέρες και χίλιοι μπαίνουν χίλιοι βγαίνουν χίλιοι τα βρακιά τους δένουν που λέει και η Μαριέττα μας αλλά εγώ δεν είδα ποτέ κανέναν να δένει τα βρακιά του στο σπίτι μας και μια φορά που το είπα της δασκάλας μου της κυρίας Ζαλώνη και αυτή μετά κάλεσε τη μαμά μου και της είπε ντροπή κυρία μου να κάνουν άσεμνα πράγματα διάφοροι ξένοι άνθρωποι στο σπίτι σας χριστουγεννιάτικα μπροστά σε μικρά παιδιά και η μαμά μου της είπε παρντόν τι λέτε αλλά η δασκάλα επέμενε και έλεγε μα η Σόφη μου το είπε και δεν μπορεί το παιδί να το έβγαλε από το μυαλό του και η μαμά μου μετά με τραβολογούσε να της πώ τι είχα πει στη δασκάλα μου και ότι πέσανε τα μούτρα της μου είπε αλλά εγώ απάντησα ότι τα μούτρα σου είναι μια χαρά στη θέση τους και ότι έτσι έλεγε η Μαριέττα μας ότι γίνεται στο σπίτι μας τα Χριστούγεννα που έρχονται οι συγγενείς μας και αφού μου λένε να λέω πάντα την αλήθεια το έγραψα κι εγώ στην έκθεσή μου ότι χίλιοι μπαίνουν χίλιοι βγαίνουν χίλιοι τα βρακιά τους δένουν και μετά μου είπανε ότι αυτό είναι μεταφορικό και να μην λέω στο σχολείο ότι ξένοι άνθρωποι δένουν τα βρακιά τους στο σπίτι μας.
Τέλος πάντων όλοι αυτοί οι συγγενείς μας που έρχονται στο σπίτι μας τρώνε τα ωραία φαγιά της γιαγιάς μου της Κασσιανής και μαζί τρώνε και κάτι άλλα πράματα που δεν ξέρω τι είναι όπως ο άμπακος και ο αγλέορας όπως λέει η Μαριέττα μας που δεν τους χωνεύει και τους λέει μονάντερους και όταν ρώτησα τη γιαγιά μου την Κασσιανή τι είναι ο άμπακος και ο αγλέορας που τρώνε οι συγγενείς μας τα Χριστούγεννα και γιατί εμάς δεν μας δίνουνε απ' αυτά αυτή αγρίεψε και μου είπε σουτ α να χαθείς παλιόπαιδο δεν ντρέπεσαι κι εγώ στεναχωρήθηκα αλλά μετά μου πέρασε και πήγα να παίξω με τα άλλα παιδάκια που είχαν έρθει και μπαινοβγαίναμε με τα κοντομάνικα και ξεφώνιζε η γιαγιά μου η Κασσιανή περάστε μέσα θα κρυώσετε αλλά κάτω από το σπίτι μας είχανε έρθει κάτι μουσικές από την κοινότητα του Ψυχικού που τις έστειλε ο κύριος Πρόεδρος και ήτανε πολύ ωραία.


Μια φορά την άλλη μέρα των Χριστουγέννων είχαμε φάει όλοι τόσο πολύ που η γιαγιά μου η Κασσιανή μας τάιζε τη σούπα από τη γαλοπούλα να συνέλθουμε και δεν μας άφηνε να παίξουμε πολύ γιατί λέει ότι λυσσάξαμε στο παιχνίδι τα Χριστούγεννα και πρέπει να ηρεμήσουμε λίγο μάλλον όμως μπορεί να φοβάται μη τη δαγκώσουμε όπως ο Ντικ ο σκύλος της κυρίας Κοκώς από δίπλα μας που λύσσαξε και δάγκωσε τον κύριο Αλέκο το αφεντικό του κι εμείς επειδή θέλαμε να είμαστε καλά παιδιά μη θυμώσει ο Αγιος Βασίλης και δεν έρθει κάναμε ότι μας λέγανε μέχρι και την μπλιαξ σούπα της γαλοπούλας τρώγαμε και ζητάγαμε και δεύτερο πιάτο και χαιρότανε η γιαγιά μου η Κασσιανή κι έλεγε την ευχή μου νάχουνε τα πουλάκια μου πολύ καλό τους κάνει αυτή η σουπίτσα.
Και περιμέναμε πώς και τι να περάσουνε οι μέρες να έρθει η παραμονή της Πρωτοχρονιάς που έκανε η μαμά μας το ρεβεγιόν και οι μεγάλοι τρώγανε και πίνανε σαμπάνιες και παίζανε χαρτιά κι εμείς περιμέναμε τον Αγιο Βασίλη και παραφυλάγαμε σε πόρτες και παράθυρα να δούμε από που θα μπει και είμαστε σε κατάσταση αμόκ που έλεγε και η Μαριέτα μας. 
Του Αγιου Βασίλη του είχαμε γράψει από ένα πολύ ωραίο γράμμα ο καθένας μας με τον αδελφό μου και του ζητάγαμε ότι μας κατέβαινε στο κεφάλι και πάντα αυτός τα έφερνε και μας έκανε όλα τα χατήρια.  Εκείνη τη χρονιά του είχα ζητήσει ένα καρότσι για την κούκλα μου εγώ κι ο αδελφός μου ένα ποδήλατο και είχαμε πολύ μεγάλη αγωνία μη τυχόν περάσει ο Αγιος Βασίλης από το σπίτι μας και δεν μπει μέσα γιαυτό καθόμαστε κρεμασμένοι στα παράθυρα άμα τον δούμε να περνάει να τον φωνάξουμε και είμαστε όλο νεύρα γιατί αυτοί οι μεγάλοι κάνανε πολλή φασαρία στο σαλόνι και μπορεί να θύμωνε ο άγιος Βασίλης που δεν κάνανε ησυχία ή μπορεί να μην ήξερε με τόσα αυτοκίνητα έξω από το σπίτι μας πού να βάλει αυτός το έλκηθρο και λέγαμε με τον αδελφό μου μήπως δεν χωράνε οι τάρανδοι στο δρόμο και ρωτάγαμε και τη γιαγιά μας την Κασσιανή με τόση αγωνία που στο τέλος βάλαμε και τα κλάμματα κι αυτή μας έλεγε σωπάτε χρυσούλια μου θα χωρέσει ο άγιος Βασίλης ελάτε να σας βάλω εγώ στα κρεββατάκια σας και θα κάτσω εγώ να τον περιμένω και να τον φέρω μέσα.
Κι επειδή ξέραμε στα σίγουρα ότι κανένας δεν της γλυτώνει αυτηνής πέσαμε στα κρεββάτια μας πυτζαμωμένοι και βάλαμε και τα χέρια μέσα στις κουβέρτες μην κρυώσουμε όπως μας έλεγε η γιαγιά μου η Κασσιανή μην τυχόν θυμώσει και δεν βγει να τραβολογάει τον Αγιο Βασίλη να τον φέρει μέσα όπως μας είχε υποσχεθεί. Και κάθε φορά κρατούσε την υπόσχεσή της και φαίνεται ότι τον έφερνε μέσα στο σπίτι μας τον Αγιο Βασίλη γιατί μόλις ξυπνάγαμε το πρωϊ της Πρωτοχρονιάς και τρέχαμε με τις πυτζάμες στο σαλόνι βρίσκαμε τα δώρα μας δίπλα στο δέντρο και ανοίγαμε το στόμα μας σαν τα χαζά και κάναμε να συνέλθουμε κάμποση ώρα και μετά ανοίγαμε τα δώρα και χοροπηδάγαμε σαν τους ινδιάνους στο χορό της φωτιάς όπως λέγαμε τον αδερφό μου και οι μεγάλοι γελάγανε και μετά μας λέγανε άντε να πλυθείτε και να ντυθείτε τώρα γιατί θα κρυώσετε γιατί οι μεγάλοι πάντα είχανε μια μανία μην κρυώσουμε κι αυτό μας νευρίαζε αλλά δεν το λέγαμε γιατί είχαμε πάρει πολύ ωραία δώρα και παίζαμε όλη μέρα την Πρωτοχρονιά και ξεχνάγαμε όλα τα άλλα μέχρι και το φαϊ ξεχνάγαμε και μετά μας κυνηγούσανε και η Μαριέττα μας μουρμούραγε θα με σκάσουνε τα παλιόπαιδα μέχρι να ντερλικώσουνε. Και μετά .............................................................................  
                       


Συνεχίζεται τις επόμενες μέρες ............

8 σχόλια:

  1. καλα χριστουγεννα κια ομορφη πρωτοχρονια!
    υγεια! θα σε διαβασωτωρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με χριστουγεννιάτικη μαγικη σκόνη είναι πασπαλισμενη αυτή η ανάρτηση σου που άρεσε πολύ πολύ Καλές γιορτές με χαρά και υγεία!!!! Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σοφάκι μου κάτι ξέρω που θέλω χρόνο για να σου κάνω αρμένικη βίζιτα!
    Τα γέλια μου ακούστηκαν πάλι, δεν παίζεσαι! Αδημονώ για τη συνέχεια, στρώσου κοπέλα μου να γράψεις χορταστικά τα γεγονότα!

    Χαρούμενες Γιορτές με υγεία, να χαίρεσαι την οικογένεια και όλους τους αγαπημένους σου!
    Φιλάκια πολλά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέστα μου αγαπημένη μου να μη στα πώ !!!
      Σε φιλώ πολύ
      Καλές γιορτές !!!

      Διαγραφή
  4. καλες γιορτες! με υγεια και χαρα! φιλακια πολλα καλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλώς ήρθατε !